Przykłady dla środowiska pracy Szkicownik

From FreeCAD Documentation
This page is a translated version of the page Sketcher Examples and the translation is 100% complete.

Ta dokumentacja nie jest ukończona. Prosimy o pomoc w tworzeniu dokumentacji.

Strona Model polecenia GUI wyjaśnia jak powinny być dokumentowane polecenia. Przejrzyj stronę Category:UnfinishedDocu, aby zobaczyć więcej niekompletnych stron, takich jak ta. Zobacz stronę Category:Command Reference aby poznać wszystkie komendy.

Zobacz stronę wytycznych Wikidla FreeCAD aby dowiedzieć się, jak edytować strony Wiki, i przejdź do strony Pomóż w rozwoju FreeCAD, aby dowiedzieć się o innych sposobach, w jakie możesz wnieść swój wkład.

Other languages:

Wprowadzenie

Myślę, że środowisko pracy Szkicownik potrzebuje kilku przykładów, które nie są szczegółowymi poradnikami czy filmikami ...

Zawias zwijany

Zawias zwijany to niewielki kawałek zginanego tworzywa sztucznego, który łączy dwie strony przedmiotu formowanego wtryskowo, np. przepustu z pokrywą lub obu połówek obudowy wtyczki chroniącej przed kurzem.

Ten przykład wykorzystuje pewien rodzaj szkicu głównego, na którym umieszcza się kilka zależnych od niego szkiców. Pokazuje również jak dołączyć i animować prosty zacisk wykonany na funkcjach środowiska pracy Projekt Części oraz Szkicownik z wiązaniami. Zastosowanie wyrażeń w sposób opisany poniżej wymaga programu FreeCAD w wersji 0.21 lub nowszego.

Podstawowy szkic

Zwykle obiekt jest modelowany w stanie zamkniętym. Później ruchoma część musi zostać odwrócona o 180°, aby uformować ją w stanie otwartym.
Zginany pasek jest reprezentowany przez okrągły łuk dla stanu zamkniętego i linię prostą dla stanu otwartego, oba mające ten sam punkt początkowy.
Punkt środkowy linii łączącej oba punkty końcowe wskazuje położenie osi odwracania, która jest normalna do płaszczyzny szkicu. (Jest umieszczony na początku szkicu, dzięki czemu globalna oś prostopadła do płaszczyzny szkicu może być użyta jako oś odwracania)

(Niektóre ukryte dodatkowe wyjaśnienia i opis przepływu pracy można rozwinąć tutaj -->

Szkic główny i animowany zawias zacisku widok końcowy. (kliknij na obrazek, jeśli animacja zatrzymała się po kilku powtórzeniach)

W przypadku półokręgu długość łuku to promień pomnożony przez Pi (l = r * Pi). Promień nazywany jest Promieniem Neutralnym, a linia nazywana jest Długością rozwiniętą. Wyrażenie dla DevelopedLength odnosi się do obu wartości: .Constraints.NeutralRadius * pi

W tym samym szkicu wyrażenie zaczyna się od ., po którym następuje ValueType.ValueName, aby odnieść się do innej wartości.

Szkic pośredni

Łuk tego zwijanego zawiasu ma stałą długość i zmienny promień. Jednym z danych wejściowych jest Promień Neutralny szkicu podstawowego. Aby mieć go pod ręką w tym szkicu, jest on połączony jako geometria zewnętrzna posiadający wymiar referencyjny o nazwie Promień Odniesienia

Segment kołowy geometrii konstrukcyjnej wyświetla zależność między łukiem a promieniem dla danego kąta.
InputLength = ReferenceRadius * Pi
oraz
ArcLength = DynamicRadius * Pi * ArcAngle / 180°
przy stałej długości daje:
ReferenceRadius * Pi = DynamicRadius * Pi * ArcAngle / 180°
Natomiast po wyeliminowaniu Pi otrzymujemy:
ReferenceRadius = DynamicRadius * ArcAngle / 180° lub DynamicRadius = ReferenceRadius * 180° / ArcAngle

Wyrażenie expression dla wartości DynamicRadius: .Constraints.ReferenceRadius * 180 ° / .Constraints.ArcAngle

Zawias zwijany jest zwykle symetryczny, więc inny łuk o tym samym punkcie środkowym o nazwie HalfArc jest używany do wyjścia i reprezentuje jedną połowę łuku zawiasu.

Wyrażenie dla wartości HalfArc: .Constraints.ArcAngle / 2.

Szkic pośredni pokazujący Promień Dynamiczny łuku zawiasu 4 (mm) przy danym kącie 45° (i półłuku dla wyjścia)

Szkic zawiasu zwijanego

Szkic ten definiuje grubość i przylegającą geometrię zawiasu zwijanego. W związku z tym ładujemy połowę łuku szkicu pośredniego jako geometrię zewnętrzną, aby użyć jej jako podstawy dla części zwijanej (w tym przypadku ułamek 180°).

Ten zawias zwijany ma za zadanie utrzymywać połączone części stykające się ze sobą po zamknięciu. Można to osiągnąć, obliczając okrągły łuk o wymaganej długości, a następnie tworząc pasek o stałej grubości i na koniec nakładając zaokrąglenia w miejscu, w którym pasek styka się z połówkami obiektu. Ostatni krok w pewien sposób skraca pętlę, ale w prawdziwym świecie nie jest to problemem, ponieważ łuk nigdy nie będzie okrągły, więc zaokrąglenia mają wpływ na krzywiznę łuku, ale nie na jego funkcjonalność.

Szkic zawiasu przedstawiający zarys zawiasu na podstawie geometrii zewnętrznej z półłuku szkicu pośredniego


Po lewej: Wyciągnięty półzawias z widocznym szkicem. Po prawej: półzawias z dodatkiem zaokrąglenia


Półzawias z wybraną płaszczyzną lustrzaną → zawias zwijany w odbiciu lustrzanym


Wskazówka: Narzędzie odbicie lustrzane akceptuje tylko trzy podstawowe płaszczyzny, więc nie może zostać użyte w takim przypadku.

(Z perspektywy czasu mądrą decyzją było rozpoczęcie tego przykładu od połączenia środowisk Projekt Części i Szkicownik).


Wreszcie dwa parametry definiują rozmiar zawiasu zwijanego:

  • Promień Neutralny szkicu podstawowego,
  • wartość grubości szkicu zawiasu.

Gięcie zawiasu zwijanego

Kąt zgięcia jest kontrolowany przez wiązanie Arc Angle szkicu pośredniego i może być zmieniany w jego edytorze właściwości.
Jesteśmy jednak dobrymi projektantami i prawidłowo nazwaliśmy nasze wiązania i wymiary szkiców, więc możemy zająć się kontrolowaniem kąta za pomocą środowiska Pyton.
Kilka podstawowych linii kodu do osadzenia w kontekście GUI może wyglądać następująco:

doc=App.ActiveDocument
sketch=doc.getObjectsByLabel('IntermediateSketch')[0]
 ...
sketch.getDatum('ArcAngle')
 ...
sketch.setDatum('ArcAngle',App.Units.Quantity('50.000000 deg'))
doc.recompute(None,True,True)

Krótkie wyjaśnienie:

  • doc = App.ActiveDocument: Aby zaadresować aktywny dokument przez alias o nazwie doc
  • sketch = doc.getObjectsByLabel('IntermediateSketch')[0]: Aby zaadresować odpowiedni szkic przez alias sketch.
    Metoda getObjectsByLabel()' zwraca listę obiektów i musimy dodać indeks 0, aby wybrać pierwszy obiekt z listy. (Nie spodziewamy się żadnego innego obiektu o tej samej etykiecie, więc nie musimy dbać o inne pozycje na liście).
  • sketch.getDatum('ArcAngle'): Zwraca bieżącą wartość wiązania wymiarowego ArcAngle (do widoku raportu).
  • sketch.setDatum('ArcAngle', App.Units.Quantity('50.0 deg')): Ustawia wartość ArcAngle na 50°.
  • doc.recompute(None,True,True): Aktualizuje cały dokument, aby pokazać również zmiany zależnej geometrii.

Geometria łącząca

Dwie połówki zacisku czekają na przymocowanie do zawiasu, jedna po stronie statycznej, druga po stronie ruchomej.

Dwie połówki prostego zacisku

Strona statyczna jest łatwa:

  1. Aktywuj zawartość i dostosuj właściwości pozycji i orientacji w edytorze właściwości, aż będzie pasował do zawiasu zwijanego.
  2. Aktywuj zawartość zawiasu.
  3. Wybierz Operacje logiczne narzędzie z (domyślną) opcją Scalenie.
  4. W oknie dialogowym naciśnij przycisk Dodaj zawartość
  5. wybierz ciało statycznej połowy klipu.
  6. Naciśnij OK, aby zakończyć i zamknąć okno dialogowe.

Zawias zwijany i statyczna połówka w pozycji modelowania → zawias zwijany z przeniesioną i scaloną statyczną połówką

Ale ruchoma strona jest inna: powiązana połowa geometrii zacisku musi przesunąć się do właściwej pozycji, zanim rozpocznie się (ponowne) obliczanie operacji Scalenia.

W tym momencie brakuje mi funkcji "Umocowanie z odsunięciem", takiej jak w środowisku Złożenie 3, aby dołączyć geometrię zacisku do jednej z ruchomych ścian. Ale po odrobinie eksperymentów i poprawek znalazłem rozwiązanie:

Chociaż możliwe jest użycie dołączenia do ich wyrównania, dołączenie nie będzie połączone parametrycznie.

  • Dołączenie może być zastosowany do elementu środowiska Projekt Części. Ten element i elementy od niego zależne zostaną przesunięte zgodnie z geometrią bazową. Ale!
    • Niezależne elementy środowiska Projekt Części nie będą się przesuwać, co spowoduje zmianę wynikowego kształtu i jego złamanie.
    • Zaleca się zachowanie niezależności elementów, aby uniknąć wpływu problemu nazewnictwa topologicznego.
  • Klon tworzy bryłę z pojedynczą cechą, która może być użyta z dołączeniem.


Mając to na uwadze, przepływ pracy może wyglądać następująco:

  1. Wybierz Zawartość ruchomej połowy.
  2. Użyj polecenia Utwórz klon.
  3. W nowej bryle wybierz obiekt Klon w widoku Drzewa.
  4. Użyj polecenia Dołączenie, aby dodać właściwości dołączenia do obiektu Clon.
  5. Otworzy się okno dialogowe Dołączenie.
    • Wybierz wierzchołek dla punktu odniesienia położenia.
    • Wybierz krawędź dla pierwszego kierunku.
    • Wybierz krawędź dla drugiego kierunku.
    • Sprawdź tryby dołączenia, aby znaleźć najlepiej pasujący.
    • Zmieniaj wartości obrotu i współrzędnych, aż geometria ponownie znajdzie się w pozycji modelowania.
  6. Naciśnij OK, aby zamknąć okno dialogowe.
  7. Przy wciąż aktywnej Zawartości zawiasu wybierz narzędzie Operacja logiczna.
  8. W oknie dialogowym naciśnij przycisk Dodaj zawartość.
  9. wybierz Zawartość ruchomej połówki.
  10. Naciśnij przycisk OK, aby zakończyć i zamknąć okno dialogowe.

Ruchoma połowa będzie . dołączona do rogu ruchomej strony zawiasu (tryb mapowania OXZ: wierzchołek, krawędź, krawędź).

Z perspektywy czasu rozsądniej byłoby dostarczyć geometrię mocowania wraz ze Szkicem pośrednim, aby uniknąć kolejnego źródła problemu nazewnictwa topologicznego.

Dotychczasowy zacisk i ruchoma połowa w pozycji modelowania → gotowy zacisk z dołączeniem i scaleniem ruchomej połówki

Rezultatem powinien być pojedynczy klip, który można zamykać i otwierać, zmieniając kąt łuku zawiasu zwijanego. Dozwolone kąty: od 0,1° do 180°, sekcja zwijana nie może być prosta, a więcej niż zamknięta nie ma sensu. (Przy 180° obiekt może zostać stopiony w obszarach stycznych lub nakładających się, ale niewielka dodatkowa przerwa może pomóc, jeśli jest to nie do zaakceptowania.)

Zacisk prawie zamknięty → Zacisk w połowie zamknięty → Zacisk w stanie uformowanym